Onrecht
‘Jullie hebben de opdracht niet ingeleverd en dat had vóór vandaag gemoeten!’ Heel bijzonder want we hadden dat vorige week al ingeleverd. Iets wat ik 100% zeker wist en ik wist ook 100% zeker dat deze leraar dat op zijn bureau had neergelegd. Nadat ik dat netjes had gezegd en deze meneer vol hield dat hij de opdracht niet had gekregen, veranderde dit rustige, verlegen meisje. Want denk maar niet dat je mij onrecht aan kan doen. Ik mocht mij wel even gaan melden.
En daar ging ik... Ik meldde mij nog niet maar ik liet eerst van mij horen.
‘Nou meneer dat is prima, maar ik weet 100% zeker dat wij
deze opdracht in hebben geleverd. Dat u zo’n vreselijke rotzooi op uw bureau
heeft dat moet u weten. Maar als u beweert dat wij dat niet in hebben geleverd.
Ruim dan eerst die troep dan maar eens op. Dan meld ik mij daarna. En geloof me
ik blijf zitten totdat u dat gedaan heeft.’
De andere kinderen keken toe met open mond en één van de populaire kinderen begon te lachen. Er ontstond onrust om mij. Ik zat vol adrenaline en bleef toekijken totdat meneer begon op te ruimen. Alsof hij voelde dat ik dat ook echt zou doen of anders zelf tussen de troep was gaan zoeken. Want serieus dat had ik gedaan. Natuurlijk vond meneer de opdracht en hoefde ik mij niet meer te melden. Er kwam geen sorry… Wel werd er nog wat na gegniffeld door de andere kinderen en werden een paar opmerkingen gemaakt over de ‘altijd rustige Karin’.
Voor mezelf opkomen
Wanneer er onrecht is dan kon ik altijd al heel goed voor mezelf (en wanneer nodig ook voor anderen) opkomen. Maar wanneer het niet heftig genoeg was (er niet te veel van afhangt) dan hield ik me ook vaak genoeg stil. Je hoeft natuurlijk ook niet alles wat je vervelend vindt te melden. Maar als kind had ik daar soms best veel last van. Dan had een vriendin bijvoorbeeld een dubbele afspraak en werd ik vlak voor die tijd afgezegd. Ik kon dan thuis ontploffen, zonder dat iemand wist waarom. Pas na de ontploffing kwam het eruit bij mijn ouders. Toch hield ik me daarna toch altijd stil bij mijn vriendinnen.
Wat zou ik daar graag hulp bij hebben gehad. Hulp bij hoe ik daar het beste mee om kon gaan. Mijn eigen grenzen eerder aan kon geven of er later nog op terug kon komen, zodat een ander wist wat dat met mij deed. Ook omdat een ander het waarschijnlijk niet zo had bedoeld.
Heb jij ook een dochter die dit lastig vind? Hou dan mijn social media in de gaten. Binnenkort deel ik dé tip met jullie.